Rozpoznanie ciąży opiera się domyślnych, prawdopodobnych oraz pewnych  objawach, które świadczą o jej rozwoju. Kobiety najczęściej podejrzewają ciążę przy zatrzymaniu miesiączki, wówczas gdy nie wystąpi w spodziewanym terminie szczególnie
u tych kobiet, które miesiączkują regularnie. Zatrzymanie następuje wskutek zwiększającego się stężenia gonadotropiny kosmówkowej. Nie zawsze jednak zapłodnienie i implantacja objawia się brakiem krwawienia miesięcznego. U niektórych kobiet w terminie spodziewanej miesiączki bądź w ciągu pierwszych miesięcy ciąży, mogą pojawić się niebolesne krwawienia.

W pierwszym trymestrze ciąży, mogą wystąpić charakterystyczne objawy tj. nudności, wymioty, niechęć do jedzenia, zmiana łaknienia na pewne potrawy. Najczęściej reakcje te pojawiają się w godzinach porannych choć niewykluczone, że u niektórych kobiet pojawiać się będą wyłącznie wieczorem. Dolegliwości żołądkowe mogą nasilać się pod wpływem ostrych zapachów czy też woni przyrządzanych posiłków.

Do domyślnych objawów ciąży zalicza się również powiększenie gruczołów piersiowych oraz wiążące się z tym napięcie i bolesność piersi spowodowane estrogenami, które pobudzają system przewodów wyprowadzających sutka, ale także przez progesteron, który pobudza rozrost części gruczołowej sutka.

W pierwszych miesiącach trwania ciąży zwiększa się przyrost masy ciała i zapotrzebowanie energetyczne. Należy jednak pamiętać, że zwiększenie masy ciała nie powinno przekroczyć 12 kg na cały okres ciąży. Nadmierny przyrost masy spowodowany jest najczęściej niepokojem i błędnym poglądem, że kobieta w ciąży powinna jeść „za dwoje”. Dzienne zapotrzebowanie energetyczne dla dorosłej kobiety nieciężarnej to średnio 2700 kcal.
W okresie ciąży zapotrzebowanie to zwiększa się o 360 kcal dziennie.

Zmiana sposobu odżywiana może wpłynąć na powstawanie zaparć, które mogą być wynikiem między innymi osłabienia ruchów perystaltycznych jelit. Powiększająca się macica
w kolejnych okresach ciąży może powodować przemieszczenie i ucisk jelit, co również może przyczynić się do pojawiania się nieregularnych wypróżnień.

W pierwszych miesiącach ciąży zwiększa się również wrażliwość pęcherza moczowego
co może prowadzić do częstomoczu i uczucia parcia na pęcherz. Zwiększenie napięcia błony śluzowej pęcherza to również wynik działania w tym czasie estrogenów i progesteronu.

Za domyślny objaw ciąży uważa się również utrzymującą się dłużej niż 3 tygodnie podwyższoną podstawową temperaturę ciała.

W okresie ciąży mogą pojawiać się upławy, które nasilają się w wyniku działania progesteronu i estrogenów powodujących zwiększenie wydzielania śluzu szyjkowego oraz złuszczania komórek nabłonka błony śluzowej pochwy.

Zwykle po 14 tygodniu trwania ciąży widoczne staje się uwypuklenie okolicy podbrzusza.

Pierwsze ruchy odczuwane są przez kobietę ciężarną między 16 a 20 tygodniem ciąży. Początkowo są one słabe jednak z upływem czasu stopniowo stają się silniejsze i częstsze.
W literaturze podaje się, że kobiety które rodziły mogą odczuwać pierwsze ruchy płodu już
w 14 tygodniu trwania ciąży.

Po 16 tygodniu trwania ciąży  u większości ciężarnych pojawia się w różnym nasileniu wzmożona pigmentacja skóry – tzw. „ostuda ciężarnych”.  Może obejmować okolicę policzków, czoło i nos. W tym czasie zaobserwować można wzmożoną pigmentację brodawek gruczołów piersiowych i  ich otoczek. Po upływie 3 miesięcy pojawia się wzmożona pigmentacja linii białej (zlokalizowana pomiędzy pępkiem a spojeniem łonowym).

Prawdopodobne objawy ciąży:

– Powiększenie macicy

– Dodatni wynik próby ciążowej

– Szmery maciczne (po 16 tygodniu trwania ciąży mogą być słyszalne obustronnie bądź powyżej spojenia łonowego, powstające na skutek zwiększonego przepływu krwi do macicy przez rozszerzone naczynia maciczne). Szmer ten często przypomina tętno matki.

Pewne objawy ciąży:

– Odczuwalne ruchy płodu

– Wysłuchiwanie czynności serca płodu (tętno nienarodzonego dziecka jest szybsze od tętna matki, przypomina tykanie zegara. Prawidłowa czynność serca płodu waha się

– Rozpoznanie ciąży w badaniu ultrasonograficznym (zarodek zaczyna być widoczny 5 tygodni po pierwszym dniu ostatniej miesiączki lub 3 tygodnie po zapłodnieniu).

Okres implantacji, czyli zagnieżdżania- trwa od czasu zapłodnienia do jedenastego dnia ciąży. Dochodzi wtedy do wniknięcia zapłodnionego jaja w przygotowaną pod wpływem progesteronu błonę śluzową macicy.

Okres zarodkowy – trwa od momentu implantacji do końca siódmego tygodnia ciąży. Okres płodowy w którym  następuje rozwój poszczególnych narządów, który kończy się w momencie urodzenia dziecka.

Powstawanie narządów i całych układów dziecka  w okresie jego  życia wewnątrzmacicznego.